114 An-Naas

Rahman Rahim olan Allah'ın adıyla (1) De ki: İnsanların Rabbine sığınırım.	بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ  قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ﴿١﴾
(2) İnsanların malikine,	مَلِكِ ٱلنَّاسِ ﴿٢﴾
(3) İnsanların (gerçek) İlahına;	إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ ﴿٣﴾
(4) 'Sinsice, kalplere vesvese ve şüphe düşürüp duran' vesvesecinin şerrinden.	مِن شَرِّ ٱلْوَسْوَاسِ ٱلْخَنَّاسِ ﴿٤﴾
(5) Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir (içlerine kuşku, kuruntu fısıldar);	ٱلَّذِى يُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ ٱلنَّاسِ ﴿٥﴾
(6) Gerek cinlerden, gerekse insanlardan (olan her hannas'tan Allah'a sığınırım).	مِنَ ٱلْجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ﴿٦﴾